Κάθε μέρα, οι καταναλωτές εκτίθενται, σε εκτενή παρακολούθηση, στο διαδίκτυο, για εμπορικούς σκοπούς. Αυτό οδηγεί σε χειραγώγηση, απάτη, διακρίσεις και παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής. Συλλέγονται πληροφορίες σχετικά με το τι μας αρέσει, τις αγορές μας, την ψυχική και σωματική μας υγεία, το σεξουαλικό προσανατολισμό μας, την τοποθεσία μας και τις πολιτικές μας απόψεις και όλες αυτές οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται, για στοχευμένη διαφήμιση

Σε έρευνα, που διεξήγαγε η YouGov, εκ μέρους του Νορβηγικού Συμβουλίου Καταναλωτών, οι καταναλωτές δήλωσαν, ξεκάθαρα, ότι δε θέλουν παρακολούθηση, για εμπορικούς σκοπούς. Μόνο ένας στους δέκα ερωτηθέντες ήταν θετικός στη συλλογή προσωπικών δεδομένων, για εμπορικούς λόγους, ενώ μόνο ένας στους πέντε θεώρησε ότι οι διαφημίσεις, που βασίζονται σε προσωπικές πληροφορίες, είναι αποδεκτές.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού αντιδρούν, όλο και περισσότερο, ενάντια σε αυτές τις επεμβατικές πρακτικές. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (Ε.Ε.Π.Δ.) έχουν, ήδη, ζητήσει τη σταδιακή κατάργηση και απαγόρευση των στοχευμένων διαφημίσεων. Ένας συνασπισμός Οργανώσεων Καταναλωτών και Πολιτών, στις Η.Π.Α., ζήτησε παρόμοια απαγόρευση.

Η έκθεση του Νορβηγικού Συμβούλιου Καταναλωτών, «Ώρα για την απαγόρευση της διαφήμισης βάσει παρακολούθησης» αποκάλυψε ένα μεγάλο αριθμό συνεπειών, που μπορεί να έχει η διαφήμιση βάσει παρακολούθησης, για εμπορικούς σκοπούς, στα άτομα και στην κοινωνία:

1. Χειραγώγηση: Οι εταιρείες, που έχουν προσωπικά μας δεδομένα, μπορούν να διαμορφώσουν τα διαφημιστικά τους μηνύματα ανάλογα, για να μας επηρεάσουν, όταν είμαστε ευάλωτοι, ή αναποφάσιστοι, π.χ. για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα εκλογών, ή για να μας πείσουν να αγοράσουμε προϊόντα απώλειας βάρους, να καταναλώσουμε ανθυγιεινά τρόφιμα, να εμπλακούμε σε τζόγο κ.λπ.
2. Διακρίσεις: H έλλειψη διαφάνειας και η αυτοματοποίηση των συστημάτων διαφημίσεων, που βασίζονται στην παρακολούθηση του χρήστη, αυξάνουν τον κίνδυνο διακρίσεων, για παράδειγμα, αποκλείοντας τους καταναλωτές με βάση το εισόδημα, το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την τοποθεσία, ή αναγκάζοντας ορισμένους καταναλωτές να πληρώσουν μεγαλύτερο ποσό, για προϊόντα, ή υπηρεσίες.
3. Παραπληροφόρηση: Η έλλειψη ελέγχου, για το πού και πότε προβάλλονται οι διαφημίσεις μπορεί να επιτρέψει την προώθηση ψευδούς, ή κακόβουλου περιεχομένου. Αυτό δημιουργεί, επίσης, σημαντικές προκλήσεις, στους εκδότες και στους διαφημιζόμενους, σχετικά με τα έσοδα, τη φήμη και τη διαφάνεια της διαδικασίας.
   4. Υπονόμευση του ανταγωνισμού: Αυτό το μοντέλο στοχευμένων διαφημίσεων ευνοεί τις εταιρίες που έχουν την οικονομική δυνατότητα, για τέτοιου τύπου διαφημίσεις. Είναι, λοιπόν, δύσκολο για τις μικρότερες εταιρίες να ανταγωνίζονται τις μεγάλες και επηρεάζει, αρνητικά, τις εταιρείες, που σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των καταναλωτών.
   5. Κίνδυνοι ασφαλείας: Όταν χιλιάδες εταιρείες συλλέγουν και επεξεργάζονται τεράστιο όγκο προσωπικών δεδομένων, αυξάνεται ο κίνδυνος κλοπής ταυτότητας, απάτης και εκβιασμού. Το ΝΑΤΟ περιέγραψε αυτή τη συλλογή δεδομένων, ως κίνδυνο εθνικής ασφάλειας.
   6. Παραβιάσεις απορρήτου: Η συλλογή και η χρήση προσωπικών δεδομένων γίνεται, χωρίς σοβαρό έλεγχο, τόσο από μεγάλες εταιρείες όσο και από εταιρείες, που είναι άγνωστες, στους περισσότερους καταναλωτές. Οι καταναλωτές δεν έχουν τρόπο να γνωρίζουν ποιά δεδομένα συλλέγονται, σε ποιόν κοινοποιούνται οι πληροφορίες τους και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό, εμπλέκονται, σε αυτό, τεράστια οικονομικά συμφέροντα και απατείται νεγάλη προσοχή απο τους καταναλωτές. 

Περισσότερες πληροφορίες:

• Ψηφιακό αποτύπωμα