fo_016.jpgΑμείλικτα ερωτήματα εγείρονται, για το διατροφικό εφιάλτη, που ξέσπασε το 2008:

  1. Το ακατέργαστο ηλιέλαιο, που ήταν επιμολυσμένο, με ορυκτέλαιο, εισήχθη, στην Ελλάδα, από χώρα μη μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιες ήταν οι ενέργειες των τελωνειακών αρχών, για να μην κυκλοφορήσει, στη χώρα μας, το επικίνδυνο τρόφιμο; Το ηλιέλαιο συνοδευόταν, από πιστοποιητικά καταλληλότητας; Αν ναι, από ποιον πιστοποιητικό οργανισμό; Αν όχι, έπραξαν τα νόμιμα, για τον έλεγχο του ηλιέλαιου, από το Γενικό Χημείο του Κράτους;
  2. Αν και εφόσον το Γ.Χ.Κ. ενημερώθηκε, έκανε τους σωστούς εργαστηριακούς ελέγχους; Αν όχι, γιατί επιτράπηκε η κυκλοφορία, του επικίνδυνου ηλιέλαιου, στην ελληνική αγορά, και η διάθεσή του, στους καταναλωτές; Το Γ.Χ.Κ. έστειλε τα πρώτα εργαστηριακά αποτελέσματα στις 16 Μαΐου 2008. Πόσο χρόνο χρειάζεται το Γ.Χ.Κ., για να ελέγξει ένα τρόφιμο; Πότε παρέλαβε τα πρώτα δείγματα;
  3. Οι εταιρίες, μικρές αλλά και πολυεθνικές που εισήγαγαν, από τις 28 Φεβρουαρίου 2008 και ίσως μήνες νωρίτερα, και που επεξεργάστηκαν το ηλιέλαιο, δε διέθεταν συστήματα ελέγχου ασφάλειας τροφίμων (HACCP) και συστήματα ιχνηλασιμότητας (ISO 22000), όπως ορίζει η νομοθεσία; Αν ναι, τα χρησιμοποίησαν; Αν τα χρησιμοποίησαν, δεν ανακάλυψαν ότι το ηλιέλαιο αυτό ήταν ακατάλληλο, για ανθρώπινη κατανάλωση; Αν δε διέθεταν τέτοια συστήματα, γιατί τους επιτρεπόταν να λειτουργούν, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία των καταναλωτών;
  4. Γιατί έπρεπε το μολυσμένο ηλιέλαιο να αποκαλυφθεί, από άλλες χώρες και όχι από την Ελλάδα, όπου κυκλοφορούσε, ελεύθερα, για πάνω από δυο μήνες; Μήπως τα συστήματά μας και οι ελεγκτικοί μας μηχανισμοί είναι προβληματικά;
  5. Γιατί υπολειτουργεί το επιστημονικό συμβούλιο του ΕΦΕΤ (Ε.Σ.Π.Ε.Τ.), το οποίο θα μπορούσε να χειριστεί το θέμα, σε επιστημονική βάση και να συμβουλεύσει το Δ.Σ. του ΕΦΕΤ, για τη διαχείριση της κρίσης;
  6. Γιατί ο Ε.Φ.Ε.Τ. ολιγώρησε, μετά το πρώτο σήμα της 23ης Απριλίου 2008, έστω και αν η χώρα μας δεν περιλαμβανόταν, στο σήμα; Δεν έπρεπε να ρωτήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις, αν είχαν εισάγει ή χρησιμοποιήσει Ουκρανικό ηλιέλαιο, ώστε αμέσως, να προχωρήσει, σε μέτρα;
  7. Σε ποια τιμή αγοράστηκε το ηλιέλαιο, από τις ελληνικές επιχειρήσεις; Μήπως, σε τιμή ευκαιρίας; Και εάν αγοράστηκε, πράγματι, σε τιμή ευκαιρίας, γιατί πουλήθηκε χρυσάφι, στους καταναλωτές;
  8. Σε ποιον πρέπει να επιρρίψει την ευθύνη ο καταναλωτής; Στον Ε.Φ.Ε.Τ., στους υπόλοιπους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στους πιστοποιητικούς οργανισμούς, στη βιομηχανία, σε κάποιον άλλο; Το ηλιέλαιο έπρεπε να κατασχεθεί, όταν εισήχθη, στη χώρα μας. Τώρα που πέρασε, στη μεταποίηση και επιμόλυνε χιλιάδες τρόφιμα, τρέχουμε και δε φτάνουμε.
  9. Τι θα γίνει, από εδώ και πέρα; Θα αφαιρεθούν οι πιστοποιήσεις, ασφάλειας τροφίμων, από όλες τις επιχειρήσεις, που το εισήγαγαν, το μεταποίησαν και το διέθεσαν, στην αγορά; Θα κλείσουν οι επιχειρήσεις, που μας έβαλαν, σε κίνδυνο;
  10. Το σκάνδαλο του ηλιέλαιου απέδειξε ότι το σύστημα ασφάλειας των τροφίμων είναι διάτρητο. Θα σταματήσουμε, έστω και κατόπιν εορτής, την πολυδιάσπαση των μηχανισμών ελέγχου, την απαξίωσή τους, την ελλειμματική τους λειτουργία;

Τα παραπάνω ερωτήματα, φυσικά, δεν έλαβαν καμιά σαφή απάντηση.

 

 


 Δείτε επίσης