Δυστυχώς, όμως, πρέπει να αναφερθώ, στα βαριά σύννεφα, που σκιάζουν όχι μόνο την ύπαρξη και τη λειτουργία του ΚΕ.Π.ΚΑ. αλλά του συνόλου του καταναλωτικού κινήματος, στη χώρα μας.


Δώσαμε μάχες, πολλές φορές, ψυχοφθόρες, παλέψαμε, ενάντια σε ιδιοτέλειες, οικονομικά και κομματικά συμφέροντα, για να μπουν οι βάσεις, για ένα ανεξάρτητο, εθελοντικό και αποτελεσματικό καταναλωτικό κίνημα, στη χώρα μας. Το πρώτο εργαλείο ήταν η πιστοποίηση των Ενώσεων Καταναλωτών, με συγκεκριμένα κριτήρια, για τη διασφάλιση της διαφάνειας των οικονομικών, του εθελοντισμού, της δημοκρατικής νομιμοποίησης, και των αποδεδειγμένων δράσεων.


Καταφέραμε να γίνει η πιστοποίηση νόμος του κράτους, που με την πρώτη της εφαρμογή, απέδειξε ότι, από τις 80 και πλέον Ενώσεις, που ήταν εγγεγραμμένες, στο Μητρώο των Ενώσεων Καταναλωτών, οι 60 περίπου δεν ήταν τίποτε άλλο, από επαγγελματικά γραφεία, σωματεία σφραγίδες, χωρίς καμία σχέση με τους καταναλωτές και τα δικαιώματά τους.


Και τη στιγμή, που αρχίσαμε να ελπίζουμε ότι το Καταναλωτικό Κίνημα, στη χώρα μας, θα ξεκαθαρίσει, με την αυστηρή εφαρμογή της διαδικασίας της πιστοποίησης, σε τακτά χρονικά διαστήματα, ένας άνθρωπος, που τοποθετήθηκε Γενικός Γραμματέας Καταναλωτή, με τη νέα κυβέρνηση, παρενέβη, προκλητικά, στη λειτουργία της Επιτροπής Πιστοποίησης, συνεπικουρούμενος και από μία Ένωση Καταναλωτών (γνωστή η σχέση του Γενικού με την συγκεκριμένη ένωση), που λειτουργεί, σύμφωνα με την παροιμία: «Εμένα με λένε Ρίζο και όπως θέλω…..», για να καταπατήσει κάθε έννοια δεοντολογίας, δημοκρατικής λειτουργίας και ανεξαρτησίας της Επιτροπής. Αυτό ήταν το πρώτο δείγμα, που ακολουθήθηκε, από το επόμενο χειρότερο. Σταμάτησε την πιστοποίηση του δεύτερου σταδίου, δηλαδή την ουσιαστική πιστοποίηση, κατά την οποία θα έπρεπε οι Ενώσεις να καταθέσουν όχι απλώς σφραγισμένα τα βιβλία, που πρέπει να τηρούν, αλλά, να τα καταθέσουν συμπληρωμένα. Ποιος «τρόμαξε» και δεν επέτρεψε να κατατεθούν τα βιβλία των οικονομικών, τα μητρώα των μελών, βιβλία των πρακτικών των συνεδριάσεων; Tι μπορεί να «φοβάται» μία Ένωση Καταναλωτών ή ο Γενικός Γραμματέας, από τα παραστατικά, που αποδεικνύουν τη διάφανη και εθελοντική λειτουργία του Καταναλωτικού Κινήματος; Πως μπορεί να χαρακτηρισθεί η κατάργηση στην πράξη, άρθρων νόμου, που ψήφισε η Ελληνική Βουλή; Με ποιο δικαίωμα κατάργησε τη διαβούλευση (υπογράφονται υπουργικές αποφάσεις, κατόπιν εισήγησής του, και μετά ενημερώνονται οι Ενώσεις Καταναλωτών), το Ε.Σ.Κ.Α. και την εκτελεστική γραμματεία του (στον ενάμιση χρόνο της θητείας του δε συγκάλεσε, ποτέ, τα όργανα αυτά);


Τώρα, έρχεται και, ως νέος ειδήμων, σχεδιάζει τη νέα δομή του Καταναλωτικού Κινήματος, με σχέδια, εκτός πραγματικότητας, χωρίς διαβούλευση, που αν υλοποιηθούν θα καταργήσουν κάθε ίχνος υγιούς και ανεξάρτητου Καταναλωτικού Κινήματος, στη χώρα μας. Φαίνεται ότι πιστεύει πως μπορεί να «δεσμεύσει», να περιορίσει, να «φυλακίσει» την ελεύθερη βούληση της Κοινωνίας των Πολιτών.


Εμείς, οι άνθρωποι του ΚΕ.Π.ΚΑ., δηλώνουμε ότι η Ανεξαρτησία, η Διαφάνεια, ο Εθελοντισμός είναι λέξεις, με νόημα, με περιεχόμενο, που μας εμπνέουν, μας οδηγούν, μας κάνουν ελεύθερους πολίτες. Και αυτή είναι η δύναμή μας, για να σταματήσουμε κάποιους, που σχεδιάζουν, για μας χωρίς εμάς.