Ποιοι μας οδήγησαν, σε αυτό το άνυδρο τοπίο, ποιοι και πως θα μας "σώσουν", ποιοι θα πληρώσουν το "μάρμαρο".

Υπάρχουν δύο "λύσεις", για να βγούμε, από την κρίση. Η πρώτη είναι ο "από μηχανής θεός". Η "λύση", που απεργάζονται αυτοί, που συμμετείχαν, στη διαμόρφωση των συνθηκών, για την δημιουργία της κρίσης. Η δεύτερη λύση είναι αυτή, που γεννιέται, από μια "κοινωνική συμφωνία", αλλά απαιτεί, ενεργούς πολίτες και δημοκρατικούς θεσμούς, με κοινωνικό έλεγχο, σε όλα τα "επίπεδα". Δηλαδή, πολίτες, που σηκώνονται, από τον "καναπέ" τους, οργανώνονται, σε πολιτικά κόμματα, σε συλλογικές εκφράσεις του εργασιακού ή του επαγγελματικού τους χώρου, ενισχύουν τις συλλογικές εκφράσεις της κοινωνίας των πολιτών, αποκτούν γνώσεις, κρίνουν, ελέγχουν, αντιδρούν, παλεύουν και εντάσσουν το ατομικό τους συμφέρον, μέσα στο "συλλογικό συμφέρον".

Σε λίγες μέρες, καλούμαστε να καθορίσουμε την πορεία της νέας διοικητικής μορφής της χώρας, επιλέγοντας τα πρόσωπα, που θα απαντούν, στα προβλήματα και θα δίνουν λύσεις ή θα βαθαίνουν την κρίση. Το ποια θα είναι τα κριτήρια, για την επιλογή μας, είναι το κρίσιμο στοιχείο, για την πορεία.

Αν μας ενδιαφέρει η διαφάνεια, η ασφάλεια αγαθών, η ευνομία, η δημοκρατία, η συμμετοχή, ο έλεγχος και γνωρίζουμε τα έργα και τις ημέρες του κάθε υποψηφίου και είναι ευκαιρία να τους τιμωρήσουμε ή να τους επιβραβεύσουμε.

Αν μας βολεύει η διαπλοκή, η πελατειακή εξυπηρέτηση, η ευνοιοκρατία, οι μηχανισμοί ελέγχου, που αντί να τιμωρούν τους παραβάτες, δίνουν εικονικά ή στατιστικά στοιχεία, ο αθέμιτος πλουτισμός, η ατιμωρησία, τα "παραθυράκια" της νομοθεσίας, ας μη μεταφέρουμε τις δικές μας ευθύνες, κάτω από το βάρος των αποτελεσμάτων, στους άλλους. Οι ευθύνες, που έχουμε, για την κληρονομιά, που θα παραδώσουμε, στην επόμενη γενιά, στα παιδιά μας, είναι τεράστιες.

Η έδρα του ΚΕ.Π.ΚΑ. είναι η Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη της ανεργίας, της διαπλοκής, των υπεξαιρέσεων, του αθέμιτου πλουτισμού, της μόλυνσης του περιβάλλοντος, των κουμπάρων, των βιβλίων στην πυρά, των πατριδοκάπηλων, των λαμόγιων,  της αρπαχτής, του παραεμπορίου, του λαθρεμπορίου, των ανύπαρκτων μηχανισμών ελέγχου, της μιζέριας κ.λπ.

Θα συνεχίσουμε, στο ίδιο μονοπάτι  η θα φέρουμε την ελπίδα, για την περιοχή και την πόλη μας; Θα συνεχίσουμε να αδικούμε την κληρονομιά και την ιστορία της πόλης, των κινημάτων, του πολιτισμού, της γνώσης, της εργατιάς, του εμπορίου, της προόδου ή θα ανατρέψουμε ένα κατεστημένο, που καταδικάζει την πόλη;

Οάσεις, όπως η λειτουργία το ΚΕ.Π.ΚΑ., και άλλες διάσπαρτες, στην πόλη και στο νομό, επιβεβαιώνουν, ως εξαιρέσεις, τον κανόνα.

Στις 7 Νοέμβρη έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε και να αναλάβουμε την ευθύνη των επιλογών μας, ως πολίτες. Τα ψέματα και η γενικευμένη μεταφορά της ευθύνης στους άλλους, για την κατάντια μας, έχουν τελειώσει. Δεν υπάρχουν, πλέον, άλλοθι.