Αναρωτιέται, λοιπόν, τι έγιναν εκείνες οι δηλώσεις, για την ανταγωνιστικότητα, σε σχέση με άλλες χώρες τουριστικού προορισμού, στην γειτονιά μας, που απαιτούσαν μείωση της φορολογίας, για να μειωθούν οι τιμές, ώστε να ενισχυθεί ο τουρισμός και να επιβιώσουν οι επιχειρήσεις του χώρου. Οι τιμές, σε τουριστικές περιοχές, αντί να μειωθούν, αυξηθήκαν και η παραβατικότητα, στην έκδοση αποδείξεων, άγγιξε το 100%.

Ε! ρε, "τρόικα", που μας χρειάζεται!!!  Αναρωτήθηκες, ποτέ, φίλε, ελεύθερε επαγγελματία, επιχειρηματία της αρπαχτής, ποιος θα καλύψει, το κενό των εσόδων του κράτους; 

Εσύ, φίλε, καταναλωτή, συνέχισε να μην απαιτείς αποδείξεις, άσε να σε κλέβουν, διπλά και, στη γωνιά, σε περιμένει η επόμενη μείωση των εισοδημάτων σου. Άλλωστε, εσύ δε θα φτιάξεις την Ελλάδα. Οι. 300 φταίνε, οι μηχανισμοί ελέγχου δε λειτουργούν, εσύ είσαι ιδιώτης.

"Γιώργο, έχεις, στην εφορία, κανένα γνωστό, να κανονίσω ένα πρόβλημά μου;" "Ξέρεις εκείνος, που μου "σύστησες", στην πολεοδομία, στοίχισε, ελάχιστα και έλυσε το πρόβλημά μου, σου χρωστώ τραπέζι, πρώτο πίστα, ξέρεις πόσα κέρδισα, κοροΐδο είμαι να πληρώνω;".

Εσύ, φίλε ιδιώτη, συνέχισε να θυμάσαι ότι είσαι πολίτης και να επαναστατείς, ακόμα και βίαια, όταν, επιτέλους ένας μηχανισμός ελέγχου της αγοράς, αποφασίσει να κάνει τους αυτονόητους ελέγχους και να επιβάλλει ποινές. Άλλωστε, ο υπουργός έκλεψε πολλά, τι φταίει το μπαράκι, που δεν έκοψε καμιά απόδειξη, από την αρχή του καλοκαιριού; Συνέχισε να βρίζεις και να αντιδράς, όταν το κράτος δε σου καθαρίζει το πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι σου, όπου εσύ πέταξες τα δικά σου σκουπίδια.

Ας συνεχίσουμε, όλοι μαζί, να πυροβολούμε θεσμούς και νομιμότητα, να καταλύουμε τα όρια και τους κανόνες, που ορίζει κάθε ευνομούμενη Πολιτεία, να τρέχουμε, πίσω από κάθε λαϊκισμό, που μας χαϊδεύει τα αυτιά και τον εγωισμό του "ελληναρά", ας μην αναγνωρίσουμε καμιά ευθύνη μας, στο μέτρο, φυσικά, που μας αναλογεί και σε λίγο, θα αναρωτιόμαστε, γιατί δεν έχουμε Βουλή, γιατί δεν τολμάμε να πούμε καλημέρα στο γείτονά μας, που δεν είναι "βέρος Έλληνας", γιατί ενώ μειώνεται το εισόδημά μας, πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να κλείσουμε το στόμα.

Και την ώρα, που συμβαίνουν τέτοια παρατράγουδα, η φωνή των καταναλωτών, αντί να δυναμώνει, εξασθενεί, γιατί ο καταναλωτής δεν ενισχύει την ανεξάρτητη συλλογικότητά του, τη χρησιμοποιεί, μόνο για να λύσει το ατομικό του πρόβλημα. Ενώ γνωρίζει ότι η δύναμη αντλείται, από το συλλογικό, αυτός ιδιωτεύει, μέχρι το επόμενο ατομικό πρόβλημά του να τον αναγκάσει να έλθει, στα γραφεία του ΚΕ.Π.ΚΑ. και να εξαφανιστεί, μόλις βολέψει το προσωπικό του πρόβλημα. Αλλά δε νιώθει πως, την επόμενη φορά, που θα χρειαστεί το ΚΕ.Π.ΚΑ., θα βρει μια ανακοίνωση, που θα λέει, "ΤΟ ΚΕΠΚΑ ΕΚΛΕΙΣΕ". 

Νικόλαος Τσεμπερλίδης, Πρόεδρος ΚΕ.Π.ΚΑ., Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ο.Κ.Ε., και Αν.Μέλος της Ε.Ο.Κ.Ε. 

Διαβάστε εδώ  το υπόλοιπο περιοδικό.