Η Ευρωπαϊκή επιτροπή, ως ένα από τα ισχυρότερα όργανα, στη χάραξη και υιοθέτηση πολιτικών, εδώ και χρόνια, λειτουργεί κάτω από το "βάρος", την "πίεση", πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων, τα οποία λειτουργούν με τη μορφή των "λόμπι". Παραθέτω μερικά στοιχεία, για να αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απασχολεί περίπου 12.500 υπάλληλους, οι "λομπίστες", στις Βρυξέλες, υπολογίζονται πάνω από 15.000. Το 70% από αυτούς, εξυπηρετεί ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, το 20% περιφερειακές - τοπικές αρχές και άλλους διεθνείς οργανισμούς και μόλις το 10% Μ.Κ.Ο. και συνδικάτα.


 Οι σημαντικότερες εκφάνσεις της προνομιακής σχέσης των ιδιωτικών συμφερόντων (βιομηχανίας), με τα κέντρα λήψης αποφάσεων είναι:


Η σύγκρουση συμφερόντων: Γενικοί διευθυντές και άλλοι υψηλόβαθμοι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περνάνε, στη διάρκεια του ίδιου έτους, πολλές φορές, από την Επιτροπή, σε πολυεθνικές εταιρείες και στα λόμπι τους, για να εργαστούν, εκεί, πάνω στα ίδια ζητήματα, που εργάζονταν και στην Επιτροπή. Υπάλληλοι διαφόρων ιδιωτικών εταιριών, οι οποίοι δουλεύουν, εντός της Επιτροπής, ως "αποσπασμένοι", που διορίζονται, από εθνικές κυβερνήσεις, ή προσλαμβάνονται, ως ειδικοί, ή σύμβουλοι, των Επιτρόπων. Άλλοι παίρνουν μακράς διαρκείας άδειες, προκειμένου να απασχοληθούν, σε κάποιον άλλο τομέα (που κατά κανόνα είναι ο ιδιωτικός).


Συναντήσεις: Μυστικές και ανεπίσημες συναντήσεις, μεταξύ αξιωματούχων και στελεχών ή εκπροσώπων επιχειρήσεων. Επίσημες διοργανώσεις συναντήσεων, όταν πρόκειται για συναντήσεις με τη βιομηχανία ή επιχειρηματικά συμφέροντα, εντός κτηρίων της Επιτροπής, με την παρουσία ακόμα και 11 επιτρόπων, ενώ όταν η συνάντηση γίνεται, με συνδικάτα, Μ.Κ.Ο., πανεπιστήμια κ.λπ., το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων Επιτρόπων, είναι περιορισμένο, έως ανύπαρκτο.


Δεδομένα: Εκτιμήσεις παρατηρητηρίων, που μπορούν να κατευθύνουν πολιτικές, οικονομικούς πόρους, να δημιουργούν φοβίες, να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, ελέγχονται, άμεσα από εταιρείες. Πολλές φορές η σύνθεση συμβουλευτικών σωμάτων παραβιάζουν τους εσωτερικούς κανονισμούς της Επιτροπής, για εκπροσώπηση όλων των εταίρων της αγοράς.


Για να περιορισθεί και να ανατραπεί το φαινόμενο αυτό, απαιτείται να γίνει υποχρεωτική η καταγραφή όλων των δράσεων (συναντήσεις, μετακινήσεις, δραστηριότητες), με παράλληλη δημοσιοποίησή τους. Κυρίαρχο όμως στοιχείο είναι η ενίσχυση του δημοσίου διαλόγου των οργάνων, που λαμβάνουν τις αποφάσεις, στην Ευρώπη, με τους πολίτες της Ευρώπης.


Η μη κυβερνητική οργάνωση ALTER-EU, με την οποία το ΚΕ.Π.ΚΑ. συνεργάζεται, από το 2005, έχουμε ζητήσει τη δημοσιοποίηση των ονομάτων όλων αυτών, που επηρεάζουν τις αποφάσεις της Ευρώπης, οι οποίες αφορούν όλους εμάς. Δυστυχώς, ενώ η κατάρτιση του δημόσιου αυτού καταλόγου προχωρούσε, η Επιτροπή, με ευθύνη του Προέδρου της κ. Μπαρόζο, μετέτρεψε την υποχρεωτική καταγραφή, σε εθελοντική, μείωσε τα στοιχεία, που πρέπει να καταγράφονται και έδωσε μια υπόσχεση ότι το ζήτημα θα επανεξεταστεί, στο μέλλον.

Ο Πρόεδρος του ΚΕΠΚΑ
και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΕΣΚΑ

Νικόλαος Σ. Τσεμπερλίδης